Hutnictwo jest podstawową dziedziną przemysłu, a jego początki wiążą się nierozerwalnie z początkami ludzkiej cywilizacji. Umiejętność wytapiania metalu z rudy dała możliwość stworzenia lepszych narzędzi i broni. Pierwsze wyroby hutnicze pozwoliły na porzucenie niedoskonałych wyrobów z kamienia. To dzięki nim mogło rozwinąć się rzemiosło i rolnictwo. Metalowe noże, pługi, naczynia były prawdziwą rewolucją, a te ludy, które pierwsze nauczyły się wytwarzać broń z żelaza mogły z łatwością pokonać przeciwników.

Już około 3000 r. p. n. e. w Egipcie znany był tak zwany proces dymarkowy, wykorzystywany w pierwszych prymitywnych piecach hutniczych, zwanych dymarkami. Dymarki służyły do wytopu żelaza z rudy żelaza przy pomocy węgla drzewnego. Zanim z metalu otrzymanego w ten sposób wykonano jakiekolwiek narzędzia lub broń, musiał zostać poddany obróbce przez wielokrotne przekuwanie.

Pierwsze dymarki były po prostu zagłębieniami w ziemi, wyłożonymi gliną. Później zastąpiono je piecami jednorazowego użytku. Dopiero na przełomie XII i XIII wieku zaczęły powstawać pierwsze stałe piece hutnicze, które funkcjonowały przy kuźniach. To na ich bazie stworzone prawdziwe, nowożytne huty.

Bardziej nowoczesnym piecem, stosowanym w XIX w. była tzw. fryszerka, która służyła do oczyszczania stali z różnych domieszek, przez ich utlenienie. Fryszerki maiły kształt skrzyni wyłożonej żelaznymi płytami. Powietrze doprowadzano dwiema dyszami, znajdującymi się po bokach. Jako paliwa używano węgla drzewnego.

Wraz z rozwojem technologii wyroby hutnicze miały coraz lepszą jakość. Z czasem doskonalono produkcję takich podstawowych elementów jak blachy, druty i pręty, które znalazły szerokie zastosowanie we wszystkich dziedzinach przemysłu i budownictwa, stając się fundamentem postępu technicznego. Przemysł hutniczy dostarcza nie tylko ciężkich elementów budowlanych, ale wszystkich metalowych elementów, łącznie z najcieńszymi drutami znajdującymi zastosowanie w elektronice.

Wraz z rozwojem bardziej spektakularnych technologii można łatwo zapomnieć o fundamentalnym znaczeniu przemysłu hutniczego. Nadal jesteśmy uzależnieni od wydobywania surowców z głębi ziemi i przetwarzania ich w olbrzymich piecach, a stal jest jednym z podstawowych surowców, bez których nie może istnieć nasza cywilizacja.